Thursday, December 15, 2022

Untuk 16 Tahun Yang Cukup Bermakna

What is done in love, is done well.

Awak ingat tak, masa kita mula-mula jumpa dulu di Restoran Noor Taman Universiti, awak tengah gelak tak hengat dunia dan saya pulak tengah jatuh cinta dengan awak from across the room.

Pastu saya sibuk mintak nombor telefon awak dari coursemate awak merangkap housemate saya sebab awak dah habis belajar saya takut hilang pulak jodoh saya. Hahaha! Saya SMS awak dulu (wow, beraninya saya walaupun sebenarnya saya cuak sebab tu la first time saya ngorat orang tau!). Nasib baik awak layan walaupun mula-mula tu awak kata taknak bercinta dengan orang Bintulu sebab jauh (jauh la sangat padahal awak pun orang Sarawak 😛).

Awak ingat tak, masa kita mula-mula decide nak jumpa di tapak konvo UTM lepas setahun berhubung melalui SMS masa tu barulah awak jatuh cinta. 

Awak ingat tak, awal-awal tu kita PJJ awak di KL saya di Johor lepas tu berapa kali kita putus sebab awak cemburu orangnya? Tapi jodoh kita kuat kan. Lepas 2 tahun, saya pindah ke HQ di KL dan awak terus ajak saya kahwin. 

Awak ajak saya kahwin walaupun awak tau awak kena melayan angin kus-kus, perangai moody dan sikap kuat merajuk saya sampai bila-bila. Awak tau saya takut nak bagitau bapak tentang kita jadi awak sanggup call bapak saya yang garang tu nak bagitau dia niat awak nak jadikan saya isteri awak. Awak tak putus asa walaupun masa awak datang ke Bintulu untuk berjumpa dengan bapak, bapak saya pulak melarikan diri (mungkin sebab dia belum bersedia nak melepaskan anaknya jadi isteri orang). Masa tu saya terharu sangat sebab awak sanggup apa saja untuk masa depan kita.

Sebelum berkahwin, awak berusaha kumpulkan duit untuk kehidupan lepas berkahwin. Awak ambik kontrak buat software HR, berbulan-bulan kita tak jumpa sebab awak sibuk bangunkan software tu. Bila awak dah dapat bayaran, awak terus hantar rombongan bertunang. Bertunang 8 bulan untuk kita menyiapkan keperluan lepas berkahwin (rumah sewa, kereta pertama dsb.), dan berkahwin dalam majlis yang ringkas tanpa jurugambar, pelamin mewah, catering dsb. memandangkan kita nak fokus untuk hidup selepas kahwin. Baju bersanding pun kita cari sehari sebelum majlis sebab tak sangka atok saya sponsor pelamin semata-mata nak tengok kita bersanding, nasib baik ada butik kepunyaan pakcik tunang sepupu yang bermurah hati menyewakan busana tradisi Melanau dengan harga RM150 je.

Gambar bersanding yang diambil oleh kakak

Bila saya tengok effort awak, saya yakin awak memang jodoh yang tepat. Lepas kita kahwin, giliran saya pulak tolong awak langsaikan hutang PTPTN. 

Awak ingat tak, lepas 2 tahun berkahwin kita belum ada anak. Kita jumpa doktor buat ujian kesuburan. Kita berusaha sama-sama. Kita gembira bila dapat 2 garis pertama kali. Kita menangis bila anak kita dah tiada seminggu sebelum balik raya. Saya rasa saya hancur teruk masa tu, tapi awak ada untuk saya pujuk saya walaupun hati awak pun hancur.

Awak ingat tak, kita sama-sama sambung belajar di UM sebab kita taknak terlalu fikirkan soal zuriat. Tak sangka lepas tu Allah bagi rezeki anak untuk kita kan. Maka bermulalah kehidupan kita yang super busy dengan morning sickness, assignment, kuliah dan kerja. Awak penat-penat pun tetap bangun malam-malam urutkan kaki saya bila saya tiba-tiba cramp. Kita sama-sama berjaga malam menyiapkan assignment lepas balik kerja. Bila saya penat awak ambil-alih buat assignment untuk saya.

Awak ingat tak, tahun ke-4 kita akhirnya sambut kelahiran Khayla pada tarikh ulangtahun perkahwinan kita. Awak berkali-kali ucapkan terima kasih sebab lahirkan puteri awak. Saya ucapkan terima kasih sebab awak jaga saya sepanjang jerih-perih saya mengandung.

Awak ingat tak, tahun ke-6 kita sambut kelahiran Khadeeja pada tarikh ulangtahun perkahwinan kita dan hari lahir Khayla. Sekali lagi awak ucapkan terima kasih sebab lahirkan puteri ke-2. Saya pulak tertidur tak sempat ucap terima kasih sebab 3 hari menghadap contraction melahirkan Khadeeja memang memenatkan.

Buah hati pengarang jantung yang hadir pada ulangtahun ke-4 dan ke-6 kita

Awak ingat tak, kita bergilir-gilir pergi ke kuliah dan jaga anak-anak. Saya ambik cuti tanpa gaji lepas habis cuti bersalin sebab saya tak mampu dah nak juggle work, studies and the babies. Awaklah yang kena tanggung perbelanjaan rumah dengan gaji yang kecik masa tu. Nasib baik boleh ambik duit EPF untuk bayar yuran kuliah.

Hasil 4 tahun yang cukup lelah!

Awak ingat tak, tahun ke-8 kita mula PJJ balik. Saya dan anak-anak di Bintulu, awak di KL. Awak sanggup berulang-alik 2 minggu sekali melawat kami. Tak terkira wang ringgit awak habis membeli tiket flight KL-Bintulu bertahun-tahun lamanya. Kalau awak tak dapat balik, saya terpaksa berjuang dengan emosi dan kelelahan memikul tanggungjawab ibu dan bapa untuk anak-anak sampai akhirnya saya kerapkali bermasam muka bila awak akhirnya balik. 6 tahun yang cukup menguji fizikal, mental dan emosi kita tapi kita tetap bertahan dan berjuang untuk orang-orang yang kita sayang.

Rutin setiap 2 minggu menghantar Suami Terchenta ke airport

Awak ingat tak, tahun ke-10 awak kena buat pembedahan open heart surgery di IJN. Lepas operation, awak berhenti kerja dan pindah ke Bintulu supaya saya boleh jaga awak. Selama setahun awak tak boleh bekerja, saya ambil-alih tugas mencari rezeki untuk keluarga kita. Masa ni memang kita betul-betul cukup-cukup makan sebab komitmen kewangan yang ditanggung bersama jatuh ke bahu saya seorang. Lepas 4 bulan bila awak dah sihat sikit, awak cuba bantu saya. Awak apply jadi pensyarah sambilan di UPM Bintulu. Awak bawak Grab. Awak cuba cari kerja tetap sesuai dengan bidang awak di Bintulu tapi tak berjaya. Akhirnya saya dengan berat hati terpaksa minta bantuan kawan baik saya Jen dan suaminya untuk dapatkan kerja baru untuk awak di KL. 

Alhamdulillah terima kasih Jen dan suami yang tolong carikan kerja untuk Suami Terchenta

Awak ingat tak, masa pandemik melanda awak tak boleh balik berbulan-bulan. Saya cuba untuk kuat,  dengan meeting yang tak habis-habis dan PDPR online anak-anak pada masa yang sama. Malam-malam lepas habis kerja saya kena supervise dieorang buat kerja sekolah pulak dan pastikan makanan tersedia di rumah. Saya bergelut dengan beban mental dan emosi, dan kerinduan pada suami yang jauh di mata. Malam-malam lepas anak-anak tidur ialah masa untuk saya menumpahkan air mata sebab saya sudah terlalu penat.

Awak ingat tak, masa saya mula-mula suarakan hasrat nak berhenti kerja awak agak keberatan tapi awak tetap sokong saya. Saya berhenti kerja sebab saya nak fokus dengan anak-anak yang begitu lama terabai dek kerana kesibukan kita bekerja. Saya pujuk awak, Allah jualah Pemberi rezeki dan awak pun mengalah. Seminggu lepas tu, boss awak call bagitau awak dapat kenaikan gaji, alhamdulillah. Memang rezeki yang tak disangka-sangka. Awak terus jadi percaya inilah yang terbaik untuk keluarga kita.

16 tahun ini bersama awak Suami Terchenta, begitu banyak moment ketawa dan menangis yang kita harungi. Betapa banyak ujian yang melanda - kehilangan anak, kehilangan kerja, kesihatan, kewangan dan perhubungan jarak jauh. Ditambah dengan angin kus-kus saya sebab saya ada anxiety, tetap awak terus setia di sisi menjadi tunggak kekuatan saya. Dari saya acah-acah comel sampai la betul-betul 'comel' sekarang sedangkan awak maintain je, hati awak tetap tak beralih arah.

Untuk 16 tahun yang cukup bermakna, terima kasih Suami Terchenta. Semoga kita terus saling melengkapi satu sama lain hingga ke hujung nyawa.

Selamat ulangtahun ke-16. Awak masih cinta pandang pertama saya dari dulu sampai sekarang.

Hingga hujung nyawa,

Isteri Terchenta